Daha Deniz dünyaya gelmemişti bile, bu yazıyı tıkırdatmaya başladığımda. Bu gariban yazı da kaderinin ne olacağını senelerce beklemiş; internet otobanına girişi, bugüne kısmetmiş. 2.Dünya Savaşı’nın sonunda intikam amacıyla acımasızca bombalanan, Elbe’nin Floransa’sı Dresden, geliyoruz!..Floransa olmak Dresden’e mi kalmış diye ön yargılıydık aslında. Sadece Prag’dan trenle günübirlik gidilebilmesi, yeni bir kent,[…]
Yazının devamı
Zürih’teki ilk günümüzü Bernina Express’e ayırdık. Aslında ilk planımız, Gezenchi arkadaşımız Fatoş sayesinde aklımıza düşen Glacier Express’ti ama araştırınca Bernina’nın 3 yaşında bir çocukla, bizim için daha uygun olduğuna karar verdik. Aslında İsviçre’de Bernina ve Glacier dışında da pek çok manzara treni var. Başlıcaları şunlar: Chocolate Train: Möntro ile Brog’daki[…]
Yazının devamı
Aylar yıllar sonra, Deligiller’e ilk yazının heyecanı sardı dört yanımı… Blog performansım konusunda kendime 10 üzerinden 0 vererek başlıyorum yıllar sonrasının ilk yazısına. Hedefim, 2017 sonunda notumu en azından 6-7’lere çıkartabilmek… Aklımda yazacak, tarihe not düşeyim dediğim o kadar çok şey var ki… Deniz kız doğduğundan beri, tiyatro ve mutfağa[…]
Yazının devamı
Karlovy Vary…Almanya sınırına yakın, Çek Cumhuriyeti’nin kaplıca ve doğasının yanında bizim için de Atatürk’ün bir dönem kalmasıyla ünlü olan kent bugünkü hedefimizde. Bunun için Florenc’deki otobüs terminaline gidiyoruz. Nasıl gidelim diye düşünmemize hiç gerek kalmıyor, Google Maps, otelimize en yakın tramvay durağından, kaç numaralı tramvaya binmemiz gerektiğine kadar söylüyor. Durağımızda[…]
Yazının devamı
Prag Kalesi gezisinden sonra sessiz bir anlaşmayla otelimize yönleniyor ve birkaç saatlik bir uykunun kollarına atılıyoruz. Soğuk, dik yokuşlar, bol yürüyüş özellikle de küçük Deligil Gülriz ve Deniz’imizi çok yordu. Bol sıvı tüketip, gün ortası şekerlemenin, yurtdışı gezilerinde ne kadar önemli olduğunu Paris’te çok daha iyi tecrübe etmiştik. Kentin merkezindeki[…]
Yazının devamı
Dinlenmiş bir şekilde Prag’a uyanıyor deligiller, otellerindeki ilk gecelerinde. Lakin bir önceki gündeki havadan eser yok. İstanbul’un sonsuz gri günleriyle yarışır bir kasvet Prag’a hakim oluyor ve deligiller bir daha dönecekleri güne kadar güneşi göremiyorlar. Moral bozmak yok elbette, böyle olacağını biliyorduk! Hava almak için camları açtığımızda buz gibi rüzgar,[…]
Yazının devamı
Güzel bir yolculukla Prag’a ulaştık…Evet, sıradan bir dünya için gayet standart bir cümle ama bizim yolculuğumuzu tarif etmek için yeterli değil. Sevgili toplumumuzdaki tüm delilerin yine biz Deligilleri bulduğu bir yolculuk oldu elbette. Bir tur şirketinin yolcuları etrafımızı sarıverdi. Birçok insan birbirini tanıyor ve uçağı da evlerinin rahatlığında kullanmaktan çekinmiyorlardı.[…]
Yazının devamı
İstanbul’un sonsuz gri günleri tüm sevimsizliğini gösteriyor, saygısız ve somurtan kenttaşlarımızın da iyice üzerimize geldiğini hissediyorduk.Daha Aralık ayındaydık ama kış aylarını daha kolay atlatabilmemiz için bir umuda tutunmamız gerekiyordu.İşte tam bu girdaplarda sürüklenirken bir gece yarısı, Prag’a bilet alırken bulduk kendimizi. Onca ülke, kent arasında Prag’a ulaşmak çok zor olmadı.Halbuki[…]
Yazının devamı
Paris’teki 5. günümüzü yine hava durumuna göre planladık. Yağmurun yağmayacağını öğrenir öğrenmez, görmeyi çok istediğimiz Luxembourg Bahçeleri’ni planlayıverdik. Sakin, dingin bir cumartesi oldu Deligiller’e… Bir gece öncesinden marketten portakal suları ve sandviçler alınmıştı zaten. Sabah uykumuzu bir güzel aldıktan sonra döküldük yollara, iki aktarma ile ulaştık Luxembourg Bahçeleri’ne. Metrodaki Luxembourg[…]
Yazının devamı
Watch this video on YouTube. Deligiller Paris’teki son günlerine yaklaşmaktalar, Cuma sabahına günaydın dediler bile. Bugünün önemi büyük, günlerdir takip ettikleri hava durumu bugünü güneşli gösteriyor; bu yüzden de Eiffel turunu bugüne bırakıyorlar. Tüm hazırlıklar tamam; sabah nispeten erken kalkılıyor; bir gün önce keşfettikleri marketten sabah kahvaltısı için sandviç ve[…]
Yazının devamıDeligiller © 2014 Kaynak gösterilmeden paylaşılamaz.