Deniz kızla yedinci ayımıza tatilden dönerek -dolayısı ile biraz huysuzca- başladık. Neyse ki tatil sonrasi ilk cumartesi günü Deniz’le randevumuz vardı da keyfimiz yerine geldi. Kızımız artık gramlardan kiloya terfi etmiş, tam 1 kg olmuştu. Şeker yükleme testinden de başarıyla geçtiğimize göre, hiçbir problem yoktu. Yedinci ve sekizinci aylara Deniz[…]
Yazının devamı
Deniz kızla beşinci ayımız hem en rutin geçen hem de içimizin çok acıdığı olayların olduğu bir dönem oldu. Dördüncü ayın hediyesi olan göğüs kafesindeki batmalar, kendisini çok çok yoğun bir şekilde beşinci ayda da hissettirdi, nefes almak bile büyük ızdırap veriyordu. Ama bundan daha fazla canımızı acıtan birşey daha vardı[…]
Yazının devamı
Dördüncü ayımıza doktor kontrolü ile girdik. Her doktor kontrolü, bizim gibi evhamlı Deligillere, uykusuz bir gece demekti. Acaba herşey yolunda mıydı? Acaba doktor ne diyecekti? Vs vs… Çok şükür, doktor kontrolünden yine yüzümüz gülerek çıktık, herşey yolundaydı. Birkaç gün sonra, ikili tarama testimizin de sonucunu aldık; neyse ki o da[…]
Yazının devamı
Biz iki kafadar, ellerimizin birleştiği günden itibaren kendimizde bir bozukluk olduğunu fark edip (aferin bize!), Deligiller dedik kendimize. Biz kimiz kısmında da görüldüğü üzere kırmızı makarna süzgecimiz ve kırmızı hunimiz en vazgeçilmez aksesuarlarımız oldu, dünya alem gördü makarna süzgecimizle hunimizi. Ama dünya alemin görmediği bir mini boy kırmızı hunimiz daha[…]
Yazının devamıDeligiller © 2014 Kaynak gösterilmeden paylaşılamaz.