Epeydir ortalıkta yok Deligiller. Sanılmasın ki, bu süre zarfında boş duruldu, aylaklık yapıldı. Son 5-6 aydır Deligiller, adlarına yaraşır deli bir koşturmacanın içindeydiler. Bu 5 ayın en başında uzuuuun bir tamirat-tadilat ve taşınma sürecimiz var ki, ilerleyen günlerde bölümler halinde konumuz olacak. Yaklaşık 3 ay süren taşınma sürecimizin sonunda, bayram[…]
Yazının devamı
Neredeyse gelemeyeceğini düşündüğümüz yıllık izinimiz öncesi büyük Deligil, ütüyle verdiği savaşı canlı canlı Twitter’a taşıdı.Özellikle ütüyle arası olmayan tüm erkekler, belki birşeyler öğrenir(!) diye paylaşmadan edemedik.İşte Twitter’ı sallayan(!), #utu ‘yü neredeyse TT yapacak olan tweet’lere bazı örnekler: Teknoloji cok gelisti diyorsunuz, tanri parcacigi bulundu diyorsunuz da hala utu denen illete[…]
Yazının devamı
Deligiller, merkez ofislerini taşıma heyecanındalar. Küçük, kamaradan bozma, şirin evlerinden kocaman bir eve geçecekler. Şu sıralar o kocaman evi, şirin bir hale getirme telaşındalar ve daha önceden pek de aşina olmadıkları bir tamirat tadilat sürecine giriştiler. Muhtemelen bundan sonraki yazılarını, yeni merkez ofislerinden yazacaklar. Malum, şu sıralar uğraşmaları gereken “yapılacak işler listesi”[…]
Yazının devamı
Benim naif dostum Yavuz, Bingöl’deki ilk günlerimde tanıdım seni.Kabul Toplama Merkezi ile Elazığ’dan binbir zorlukla ve güneşten yanmış kıpkırmızı bir suratla gelmiştin aramıza.Ender İstanbullular olarak hemen kaynaştık, türlü bahanelerle yürüyüşlerden birlikte kaytarıp gölge altında muhabbetlere daldık. “En kral askerliği ben yapıyorum” diye her dakika dalga geçtin bizimle.Koşuşturmaktan canım çıktığında, binbir yalanlarla[…]
Yazının devamı
Deligiller bu ara koşturmacalarda… İşler, güçler, Küçük Deligil’in yoğun oyun provaları derken nefes almaya fırsat bulamıyorlar. Fakat havaların ısınması ve güneşin yüzünü göstermesi ile enerjileri yavaş yavaş geri geliyor; yine geri sayımlara başlıyorlar heyecanla 🙂 Oysa Büyük Deligil, bir geri sayımı daha yeni bitirdi 🙂 Evet, 25 Mart Küçük Deligil’in[…]
Yazının devamı
Bir masa örtümüz var bizim, hikayesi çoooook eskilere dayanan… Sanırım 7-8 yaşlarındaydım, bayram harçlıklarımı özenle biriktirmiştim, amaç lego almaktı. Sonra rahmetli anneanneciğim beni kandırmıştı, “bak yeni masa örtüleri çıkmış, boşver legoyu, sana onlardan alalım, çeyizine koyarız” demişti. Eski zaman kadını işte… Ben anneannemi kıramam ki hiç, razı olmuştum. Anneannem, durumdan[…]
Yazının devamıDeligiller © 2014 Kaynak gösterilmeden paylaşılamaz.