Deniz Feneri Lego Setimiz
Bir masa örtümüz var bizim, hikayesi çoooook eskilere dayanan… Sanırım 7-8 yaşlarındaydım, bayram harçlıklarımı özenle biriktirmiştim, amaç lego almaktı. Sonra rahmetli anneanneciğim beni kandırmıştı, “bak yeni masa örtüleri çıkmış, boşver legoyu, sana onlardan alalım, çeyizine koyarız” demişti. Eski zaman kadını işte… Ben anneannemi kıramam ki hiç, razı olmuştum. Anneannem, durumdan hiç haberi olmayan anneme aldırdı masa örtüsünü. Ama benim çocuk aklım, legolarda kaldı. İkisinin de başının etini yıllarca yedim, “benim lego paralarımla masa örtüsü aldınız” diye.
Sonra ben büyüdüm, geçen sene evlendik Büyük Deligil’le. O unutulmuş masa örtüsünü çıkarttı annem dolaptan, masamıza göre dikti. O günden beri her o örtüyü yaydığımızda Büyük Deligil’e söyler oldum “bu örtü benim lego paralarımla alındı” diye 🙂
Büyük Deligil bu, kıyamaz ki hiç bana; gitmiş lego almış, hem de deniz fenerli. Önce fotoğrafını gönderdi. İtiraf ediyorum, o gün ofiste akşamı zor ettim; eve gider gitmez de oturdum başına. Üzerimde gömleğim, fularım ve ceketimle; o an dünyanın en önemli işini yapıyormuş gibi lego parçalarını birleştirmem büyük bir tezattı ama yaptım; hatta tıpkı aklı oyunda kalan çocuk gibi hızlıca yuvarladım Büyük Deligil’in hazırladığı yemeğimi ve çarçabuk döndüm legolarımın başına. Yaparken de, bitirdiğimde de öyle çok mutluydum ki tarifi yok. Hala her akşam eve girdiğimde bakıp, mutlu mutlu sırıtıyorum. “Oyuncaklar, büyükler içindir” derlerdi de inanmazdım; öyleymiş gerçekten; bozup bir daha yapasım var 🙂 🙂 🙂
İyi ki varsın Büyük Deligil